خانه ام

خانه ای دارم به بزرگی اتاقم

ماندنم در آن سخت است و چو پرسه میزنم در همه جا

می گردم به دنبال کسی که دیده ام چهره ی او

در خلسه ام گم می شوم

چهره اش در خلوت گاهم سرعتم کم میکند

نگاهی کن بر چشم انداز درونم که تاخته ای بر آن

خراب، ویران