دیوانه جسمم،نه بیچاره

مثل همیشه خودکار تو دستم و دستم جای دیگه

نگاه تو عکس و چشمم جای دیگه

کفش به پا و پام جای دیگه

فقط این ذهنم که اینجا نشسته و به دلم می خنده

ذهن خندان و دل سوزان

خاطرات میاد تو ذهن و دل رو می سوزونه

هر لحظه از زندگی که یادت هستم

هر لحظه که اشکام درون دلم تبخیر میشه و از مخم به اصطلاح دود بلند میشه

هر لحظه به  فکر اینکه چی شد؟چرا؟برای چی؟چرا من؟چرا اینطور؟چرا اینقدر سریع؟

دل سوزان و اشک جوشان ذهن خندان پس کو جسم؟

دیوانه جسمم

جسمی که نمی دونه چیکار می کنه

جسمی که اینقدر از درد دل و جسم و چشم از یاد ذهن خندان رفته

دیوانه جسمم

نه بیچاره